Muszle drobnych (mikromorficznych) ramienionogów nie są tak atrakcyjne jak inne skamieniałości zachowane w kredzie piszącej…

Nowe techniki badawcze pozwoliły na dokładniejsze opracowanie skamieniałości krokodylomorfa z okolic Wielunia.

Rekonstrukcje temperatury wód powierzchniowych oceanu oparte na kalibracjach wielu wskaźników geochemicznych ze szkieletów

W utworach dolnego triasu Gór Świętokrzyskich kości kręgowców są rzadkie.

… Okaz reprezentuje nadzwyczaj dużego osobnika, większego niż znani przedstawiciele Proterochersis robusta z tej samej formacji…

Opisany ponad 100 lat temu Trachelosaurus okazał się nie być, jak dotąd sądzono, chimerą…

Franconiasaurus brevispinus to nowy wczesny plezjozaur opisany na podstawie dwóch trójwymiarowo zachowanych szkieletów z dolnej jury Niemiec.

Bagaraatan ostromi to enigmatyczny dinozaur drapieżny opisany z górnokredowej formacji Nemegt w Mongolii.

Wiele organizmów wykazuje zadziwiającą umiejętność tworzenia polimorfów biominerałów z tej samej substancji chemicznej.

Jednym z podstawowych problemów tafonomii jest to, czy drążenia w strukturach szkieletowych organizmów powstawały za ich życia czy po śmierci.

Diadektomorfy były grupą dużych roślinożernych czworonogów, która pojawiła się w późnym karbonie i wymarła w późnym permie.

Nowe, bogate nagromadzenie kręgowców zostało odkryte w osadach środkowego triasu w Miedarach.

Odtworzono sposób lokomocji jednych z najstarszych wolnożyjących szkarłupni łodygowych – ordowickiego Pleurocystites z podtypu Blastozoa.

W miocenie zmieniające się warunki środowiskowe, w tym gwałtowne ograniczenie wymiany wody między Morzem Śródziemnym a Atlantykiem, zmieniły zasięgi geograficzne wielu organizmów.

Żółwie mają charakterystyczną mikrostrukturę kości kończyn: słabo unaczyniona tkanka wzrasta przez większość życia powoli, a ponadto nie ma jamy szpikowej.

Praca omawia anatomię kończyn i powiązanych z nimi struktur szkieletu u triasowych (ok. 215 mln lat) żółwi z rodzaju Proterochersis, znanych z terenu dzisiejszych Niemiec i Polski.

Otwornice (jednokomórkowe protisty) z Marquesas Keys, położonych 30 km na zachód od Key West (Floryda), pozwoliły zrekonstruować warunki klimatyczne…

Lorrainosaurus z bajosu (środkowej jury) Francji jest najwcześniejszym masywnym pliozaurem i najstarszym znanym przedstawicielem dynastii dużych drapieżnych gadów morskich…

Wyniki badań histologicznych zębów późnojurajskich ryb z Owadowa-Brzezinek.

Na morfologię i mineralogię otolitów ryb wpływ mają białka, jednak szczegółowy mechanizm tych oddziaływań jest bardzo słabo poznany.

Niezwykłym przystosowaniem koralowców sześciopromiennych do życia w zakwaszonych wodach oceanu jest umiejętność fizjologicznej modyfikacji chemizmu…

Większość terenu Polski pokryta jest przez osady polodowcowe, które skrywają skały mezozoiku. Dlatego właśnie większość skamieniałości kręgowców starszych niż kilka milionów lat pochodzi z południowej Polski, gdzie dostępne są odpowiednie odsłonięcia.

Po raz pierwszy zaobserwowano niezwykłe zjawisko porastania glonów przez graptolity.

Z karbonu Anglii opisano jednogatunkowe nagromadzenia małżoraczków głównie w obrębie fragmokonów (rurki syfonalnej i komór) muszli głowonogów (łodzika i dwóch goniatytów).

Jurajskie osady źródeł węglowodorowych na terenie rancza La Elina (północna Patagonia) stanowią jedyne źródło informacji o faunach tego typu środowisk z mezozoiku Ameryki Południowej.

Polsko-chiński zespół naukowy opisał nowego gada morskiego z grupy zaurosfargidów (Saurosphargidae) z wczesnego triasu Chin (prowincja Hubei)…

Około 140 milionów lat temu Polska była morzem, łączącym Ocean Tetydy z Morzem Borealnym…

Kamieniołom Owadów-Brzezinki jest jednym z najciekawszych stanowisk paleontologicznych w Polsce…

Trematospondylus macrocephalus z batonu (środkowej jury) Niemiec, opisany w 1858 r., jest jednym z najwcześniej wprowadzonych taksonów plezjozaurów.

Nowy, bardzo bogaty i dobrze zachowany materiał pokazuje, że eoceńskie gąbki z SW Australii, poprzednio błędnie sklasyfikowane…

Dromeozauryd z Mongolii o krótkim pysku wykazuje konwergencję do form z Ameryki Północnej

Dzisiejsze ramienionogi wykazują równoleżnikowy gradient różnorodności z dwoma maksimami w strefach umiarkowanych…

Otwornice, przedstawiciele jednokomórkowców, są powszechnie używane jako bioindykatory w badaniach paleośrodowiskowych.

Urzeźbienie muszli morskich organizmów można traktować jako potencjalną strukturę ochronną przeciw drapieżnictwu.

Nowy numer Philosophical Transactions poświęcony w całości czaszkom ssaków.

Dicynodonty to roślinożerne synapsydy – przedstawiciele grupy czworonogów obejmującej ssaki, ich przodków i krewnych, ale nie gady.

Analiza wielkości kielichów kopalnych liliowców wykazała, że średnia wielkość kielichów liliowców znacząco zmniejszała się w okresach masowych wymierań…

Badania nieznanych uprzednio niewielkich, fosforanowych kolców z dewonu Ostrówki w Górach Świętokrzyskich wykazały ich przynależność do szeroko rozpowszechnionej grupy morskich bezkręgowców – typu szczecioszczękich (Chaetognatha).

Pomiary stosunku trwałych izotopów tlenu (18O/16O) w skorupkach kopalnych otwornic są podstawą wnioskowania o temperaturze oceanów w ciągu ostatnich 120 milionów lat.

Monograficzne opracowanie 68 gatunków ramienionogów (trzy nowe, z czego jeden w obrębie nowego rodzaju), najbardziej zróżnicowanej grupy w środkowym dewonie (żywecie) Miłoszowa w Górach Świętokrzyskich.

Zrozumienie mechanizmów zarodkowania, stabilizacji i agregacji amorficznego węglanu wapnia (ACC) oraz czynników kontrolujących jego dalsze przekształcanie w fazy krystaliczne ma fundamentalne znaczenie dla wyjaśnienia mineralizacji biogenicznej.

Nowa interpretacja stratygrafii środkowokredowego złoża fosforytów oraz skamieniałości w Annopolu rzuca nowe światło na jego wiek oraz genezę.🔹

Niedawno odkryto, że pewne rozgwiazdy tworzą kalcytowy szkielet o potrójnie okresowej beleczkowatej mikrostrukturze, przypominającej strukturę atomową diamentu.

Jedną z rozprzestrzenionych w Indo-Pacyfiku grup rafowych koralowców sześciopromiennych są eufylidy (Euphylliidae).

Budowa ucha wewnętrznego ssaków niesie wiele informacji dotyczących sprawności lokomocyjnej („zwinności”) oraz czułości słuchu tych zwierząt.

Ścięgna są elementami łączącymi mięśnie z kośćmi.

Jedną z grup graptolitów są retiolity, których kolagenowy szkielet (rabdozom) zbudowany jest z delikatnej siateczki.

Otolity są węglanowymi strukturami ucha wewnętrznego ryb doskonałokostnych.

Stanowisko paleontologiczne Owadów–Brzezinki to nowe jurajskie okno tafonomiczne.

Plateosaurus trossingensis to jeden z największych roślinożernych dinozaurów późnego triasu…

Tworzenie struktur biomineralnych w uchu wewnętrznym kręgowców (otolitów i pełniących tę samą funkcję dużo mniejszych otokonii) jest ściśle związane z obecnością macierzy organicznej, której jednym z ważnych składników jest otolina-1…

Zbadano otwornice żyjące we fiordach Georgii Południowej…

Pod gościnną redakcją Adama T. Halamskiego ukazał się specjalny numer czasopisma Annales Societatis Geologorum Poloniae…

Odkryto dobrze zachowane izolowane tropy, odciski przednich i tylnych kończyn, oraz płytę, na której można zaobserwować ok. 20 tropów…

Formacja Vossenveld, która odsłania się w okolicy miasta Winterswijk w Holandii znana jest z nagromadzenia skamieniałych kości środkowotriasowych morskich gadów…

Górnokambryjskie utwory formacji słowińskiej dostarczyły trójwymiarowo zachowanych mikroskamieniałości fosforanowych…

Z okazji stulecia Polskiego Towarzystwa Botanicznego czasopismo Acta Societatis Botanicorum Poloniae opublikowało specjalną kolekcję artykułów, zatytułowaną Stulecie botaniki polskiej.

Nowotwory to choroby, które rozwijają się, kiedy komórki ciała dzielą się w sposób niekontrolowany…

Otwornice i blisko z nimi spokrewnione gromie dominują w zespołach mejobentosu w regionach polarnych.

Omfalozaury (Omphalosauridae) to jedne z najbardziej zagadkowych mezozoicznych gadów morskich.

Opis kształtu igieł gąbek i organizacji ich szkieletu stanowią podstawę ich taksonomii i systematyki.

Statolity mezozoiczne znano dotąd tylko z jury; praca przedstawia pierwsze statolity głowonogów z kredy.

Odbyły się posympozjalne wycieczki pod hasłem „Koniec ery: zapis wydarzeń na granicy kreda-paleogen w Polsce” (27-28 sierpnia).

Analizy morfometryczne sugerują przynależność zebranego materiału do jednego gatunku…

Nowy liliowiec bezłodygowy – Ausichicrinites zelenskyyi

Struktury syderytowe są przedmiotem wielu kontrowersji i były interpretowane jako koprolity lub pseudoskamieniałości…

Kariofylidy uważane były tradycyjnie za najliczniejszą w gatunki grupę koralowców sześciopromiennych…

W najnowszej pracy przedstawiono dane nt. pierwszej kompletnej sekwencji genomu mitochondrialnego króliczka karłowatego

Bardzo rzadkie znalezisko – liść rośliny drzewiastej porośnięty przez morskie mszywioły…

Czy archeocjaty, zaliczane dotąd do gąbek, to “glony”?

Ischyrodon meriani to słabo poznany takson pliozaura ze środkowej jury Szwajcarii.

Opisywany zespół składał się z elementów szkieletowych (tzw. igieł) należących do trzech grup gąbek.

Z permskich osadów Basenu Boskowickiego w Czechach znane są setki okazów seymouriamorfów (grupa wymarłych tetrapodów).

Gatunki bliźniacze (kryptyczne) stanowią ogromne wyzwanie dla tradycyjnej taksonomii i prób oszacowania różnorodności biologicznej.

Zespół ten liczy 13 gatunków, należących do 11 rodzajów.

Opisano sześćdziesiąt gatunków ramienionogów środkowodewońskich z Jbel Issoumour (wym. Dżebel Isumur; Antyatlas, Maroko).

Opisano dewońskie liliowce pochodzące z Gór Świętokrzyskich, w tym nowy gatunek – Codiacrinus sevastopuloi.

Ukazała się praca dotycząca ichnologii liliowców łodygowych…

Czy skorupki otwornic są dobrym paleotermometrem? Otwornice to malutkie,  przeważnie morskie zwierzęta jednokomórkowe należące do królestwa protistów. Ich skorupki są

Gąbki są szeroko rozpowszechnione w kopalnych oraz dzisiejszych środowiskach morskich.

Ornithischia, czyli dinozaury ptasiomiedniczne, to jedna z trzech głównych gałęzi ewolucyjnych dinozaurów. W trakcie ich historii ewolucyjnej trwającej ponad 134 miliony lat dinozaury ptasiomiedniczne wykształciły znaczną różnorodność biologiczną …

Borogovia gracilicrus to dinozaur z grupy teropodów, którego szczątki odkryto w 1971 r. w osadach najwyższej górnej kredy Mongolii podczas polsko-mongolskich ekspedycji paleontologicznych do Basenu Nemegt.

Późny trias (ok. 225 milionów lat temu) był ważnym okresem w ewolucji ichtiozaurów, gdyż właśnie wtedy wyewoluowały ich zaawansowane, „rybokształtne” formy.

Stabilne izotopy oraz ślady drapieżnictwa rzucają nowe światło na preferencje głębokościowe amonitów

Wyniki nowych badań gigantycznej krzemionkowej igły bazalnej głębokowodnej gąbki Monorhaphis chuni…

W pracy opisano wolno leżące kolonie koralowców…

Liliowce należały do jednych z najliczniejszych i najbardziej zróżnicowanych morskich zwierząt bentosowych w paleozoiku.

użycie nowoczesnej techniki (tomografia neutronowa, fluorescencja) pozwala uzyskać więcej informacji z późnokredowych skamieniałości roślinnych…

Termin „heteromorfy” odnosi się do „aberrantnych” amonitów (na przykład skafitów) o rozkręconych na różne sposoby muszlach.

Wyniki badań mechanizmów biomineralicacji u koralowców rafotwórczych – Scleractinia

Odkryto kopalne ślimaki żyjące w głębiach oceanicznych wokół siarczkowych struktur przypominających kominy

Stare dinozaury są bardzo rzadkie w zapisie kopalnym. Badanie skupia się na szczątkach największego osobnika Gobihadros mongoliensis.

Ci, którzy odwiedzili Muzeum Ewolucji w ostatni weekend, czyli 15 i 16 maja 2021 r., zobaczyli nagi stelaż i oryginalne, skamieniałe kości tarbozaura rozłożone na podłodze w sali.

Kocurypelta silvestris to nowy gatunek prezentuje nietypową anatomię czaszki.

Nowy retiolit – Papiliograptus retimarginatus Kozłowska & Bates, 2021 – został odkryty w głębokim wierceniu bałtyckiej części platformy wschodnioeuropejskiej, w Polsce.

Triasowe koralowce z włoskich Dolomitów (karnik, ok. 230 milionów lat temu) stanowią spektakularne świadectwo rozwoju pierwszych raf koralowych w oceanie Tetydy

Palaeolagus z eocenu i oligocenu Ameryki Północnej to wczesny zajęczak, którego anatomia była prawdopodobnie zbliżona do anatomii hipotetycznego wspólnego przodka współczesnych zajęczaków – zającowatych (zajęcy i królików) oraz szczekuszek.

Plezjozaury z grupy elasmozaurów były kredowymi gadami morskimi o niezwykle długich szyjach, których szkielet zawierał nawet ponad 70 kręgów szyjnych (najwięcej ze wszystkich znanych kręgowców żyjących na Ziemi). Thalassomedon haningtoni to jeden z najlepiej zachowanych elasmozaurów, jakie dotychczas opisano.

Wyniki badań przekrojów poprzecznych ciosów trąbowców pokazujące użyteczność wzoru Schregera.

Nowy rodzaj i gatunek koralowca z Eocenu Włoch – Nancygyra dissepimentata – o ekstremalnie rozbudowanym pęcherzykowatym cenosteum.