Triasowe tanystrofy charakteryzowały się najbardziej wydłużonymi kręgami wśród znanych zwierząt. Wydłużenie kręgów tanystrofów wynikało z ograniczeń rozwojowych – trudnościach w zwiększeniu liczby kręgów przedkrzyżowych. Najnowsze badania pokazują, że rozwój długoszyjności u tych gadów przebiegała zupełnie inaczej, niż u np. dinozaurów, u których nowe kręgi pojawiały się z tyłu szyi. U tanystrofów maksymalizacja wydłużenia szyi następowała przez „przesunięcie” kręgów grzbietowych do odcinka szyjnego kręgosłupa i włączenie ich do przedniego modułu morfologicznego, który obejmował najdłuższe kręgi.
Publikacja IP PAN:Rytel A, Böhmer C, Spiekman SNF, Tałanda M. 2024 Extreme neck elongation evolved despite strong developmental constraints in bizarre Triassic reptiles—implications for neck modularity in archosaurs. Royal Society Open Science. 11:240233. https://doi.org/10.1098/rsos.240233