Liliowce łodygowe żyją dziś wyłącznie na znacznych głębokościach, jednak w przeszłości geologicznej powszechnie zamieszkiwały środowiska płytkomorskie. Uważa się, że presja ze strony drapieżników pod koniec mezozoiku i we wczesnym paleogenie, związana z tzw.
mezozoiczną rewolucją morską, mogła przyczynić się do zaniku liliowców łodygowych ze środowisk płytkomorskich. Z osadów
miocenu Polski (
Niecka Nidziańska) opisano najmłodsze wystąpienie płytkomorskich liliowców łodygowych (izokrynidów). Odkrycie to sugeruje, że migracja tej grupy liliowców do środowisk głębokomorskich w skali globalnej nie była jednoczesna.