Czy skorupki otwornic są dobrym paleotermometrem?

Otwornice to malutkie,  przeważnie morskie zwierzęta jednokomórkowe należące do królestwa protistów. Ich skorupki są powszechnie wykorzystywane do rekonstrukcji temperatur dawnych mórz. W badaniach tych temperatury odtwarza się na podstawie stosunków trwałych izotopów tlenu zapisanych w skorupkach skamieniałych otwornic o mineralogii i strukturze uważanej za pierwotną. Eksperymenty diagenetyczne przeprowadzone na trzech gatunkach dzisiejszych otwornic Ammonia sp., Haynesina germanica i Amphistegina lessonii w środowisku wodnym wzbogaconym w trwały izotop 18O wykazały, że zarówno struktura skorupek, jak i ich mineralogia pozostają niezmienione (spełniają tradycyjne kryteria o “niezmienionym stanie zachowania”) jednak są znacznie wzbogacone w izotop tlenu obecny w środowisku diagenetycznym. Zmiany składu izotopowego korelują się z ultrastrukturą skorupek otwornic oraz zawartością składników organicznych.

Eksperymenty kwestionują powszechnie stosowane założenie, że skorupki kopalnych otwornic o niezmienionej strukturze i mineralogii posiadają zachowane pierwotne sygnały izotopowe. O ile sama metoda interpretacji paleotemperatur jest prawidłowa, o tyle niezbędne są nowe kryteria oceny “pierwotnego” stanu zachowania skorupek kopalnych otwornic.