Zrekonstruowano mózg wymarłego królika

Zrekonstruowano mózg wymarłego królika

Naukowcy od dawna starają się zrozumieć ewolucję struktur mózgowych ssaków. Dobrze przebadanymi grupami są ssaki naczelne i gryzonie, ale niewiele wiadomo o ewolucji mózgu u pozostałych rzędów, a zwłaszcza zajęczaków. Czemu to akurat zajęczaki są takie szczególne? Otóż analizy DNA sugerują, że najbliższymi krewnymi naczelnych, w tym nas ludzi, są gryzonie oraz właśnie zajęczaki.

W czerwcu 2020 r. ukazała się praca prezentująca wyniki badań naukowców z naszego Instytutu Paleobiologii PAN:

López-Torres S, Bertrand OC, Lang MM, Silcox MT, Fostowicz-Frelik Ł. 2020. Cranial endocast of the stem lagomorph Megalagus and brain structure of basal Euarchontoglires. Proceedings of the Royal Society B 287: 20200665.

“W niniejszej pracy zbadaliśmy morfologię wirtualnego odlewu mózgu wczesnooligoceńskiego (34 mln lat temu) zajęczaka pniowego z Ameryki Północnej, zaliczanego do rodzaju Megalagus. Po raz pierwszy opisujemy cechy mózgu znajdujące odzwierciedlenie w odlewie u tak wczesnej linii ewolucyjnej zajęczaków i porównujemy je z pniowymi ssakami naczelnymi (Plesiadapiformes) oraz najwcześniejszymi gryzoniami z rodziny Ischyromyidae. To podejście porównawcze umożliwiło nam zaproponowanie prawdopodobnego zestawu cech strukturalnych charakteryzujących budowę mózgu wczesnych Euarchontoglires. Są to między innymi stosunkowo duże opuszki węchowe, odsłonięte śródmózgowie, stosunkowo mała powierzchnia kory nowej oraz niski współczynnik encefalizacji (EQ). “

 

krolik-Agnieszka_Kapuscinska_akwarela
Rekonstrukcja środowiska leśnego sprzed 34 mln lat. Przedstawiono ssaki z rodzajów (od lewej): Ignacius, Megalagus i Ischyromys. Rys. A. Kapuścińska